Het is moeilijk om de goede opleiding te kiezen als je een beperking hebt
Ik had veel moeite had om een passende studie te vinden. Ik was erg onzeker over mijn eigen kunnen en ik durfde geen concrete stappen te zetten. Ik heb de havo gedaan op het speciaal onderwijs, vanwege mijn visuele beperking. Mijn school begeleidde mij mijns inziens niet goed op weg naar een studie. Ik koos uiteindelijk na wikken en wegen voor een REA-college, omdat ik niet wist wat ik wilde, en ‘dan had ik maar wat’. Dat leek in eerste instantie misschien een goede keus, maar uiteindelijk zat ik daar behoorlijk onder mijn niveau. Met mijn opleiding voor administratief secretarieel medewerker vond ik uiteindelijk wel een baan, maar ik zat daar niet op mijn plek. Na een jaar werken kwam ik thuis te zitten. Voor mijn gevoel heb ik een stukje ontwikkeling gemist en de stap om nu naar het hbo te gaan is, ondanks dat ik nu 25 jaar ben, best groot. Ondanks dat wil ik het heel graag.
Als ik terugkijk, had mijn school mij sowieso beter moeten begeleiden. Zij verwezen leerlingen ook al snel door naar REA-colleges, wat natuurlijk zonde is. Aan loopbaanoriëntatie werd weinig aandacht besteed. We zijn een keer naar een ROC gegaan (havisten nota bene) en we zouden nog naar een hogeschool gaan, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd.
Ik kwam destijds zelf ook niet met veel initiatieven, maar ik was uiteraard ook nog erg jong en onzeker, en daar is naar mijn mening niet goed op ingesprongen. Ik heb wel wat individuele gesprekken gehad, maar dat haalde ook niet veel uit.
Mensen zoals ik toen ik net van de havo kwam zouden misschien behoefte hebben aan een training om klaargestoomd te worden voor het beroepsonderwijs. Hierbij denk ik aan: het bezoeken van mbo- en hbo-instellingen, snuffelstages, evt Rots & Water training oid, werknemersvaardigheden, studievaardigheden, open dagen, meeloopdagen, noem maar op. Dit alles zodat mensen met een middelbareschooldiploma die nog niet klaar zijn voor het beroepsonderwijs met zelfvertrouwen naar het beroepsonderwijs te laten gaan. Het traject zou dan uiteraard maatwerk moeten zijn. Bij zo’n training zouden mijns inziens acceptatie van de beperking/coping en hulp leren vragen en accepteren ook belangrijke onderdelen moeten zijn.