Judith 33,
Van het kastje naar de muur. Wel in het doelgroepregister maar geen hulp, van de gemeente, bij het vinden van werk. Wat gaat er mis ??????!!!!!!!!!
Judith 33:
Na mijn studie, die ik gedeeltelijk in het buitenland volgde, ging ik op zoek naar werk. Ondanks mijn beperking moest het lukken dacht ik want ik ben universitair opgeleid. Dat viel tegen en uiteindelijk besloot ik een indicatie banenafspraak en opname in het doelgroepregister aan te vragen. Het UWV heeft mij nu een Indicatie Banenafspraak gegeven, en hiermee kom ik in het doelgroepsregister. Met deze beslissing, die het UWV mij per brief meedeelde, ben ik doorverwezen naar mijn gemeente – die diezelfde brief met de beoordeling over de Indicatie Banenafspraak zouden hebben ontvangen volgens het UWV. De gemeente zou contact met mij opnemen en mij uitnodigen voor een kennismakingsgesprek om te bespreken hoe ze mij kunnen ondersteunen bij het zoeken naar en behouden van werk (in de vorm van eventuele aanpassingen op de werkvloer) en/of een tijdelijke of aanvullende uitkering te geven zolang ik nog niet (genoeg) zelfstandig kan verdienen. Dit had ik begrepen uit de brief, het gesprek met de arbeidsdeskundige op het UWV-kantoor, en uit wat er destijds op de website van het UWV stond. Het klonk allemaal erg netjes. Het had heel fijn geweest als het zo was verlopen.
Uiteraard nam de gemeente niet spontaan contact met mij op, dus ik ben er zelf achteraan gegaan. Ik wist niet wie ik precies moest spreken dus heb ik eerst naar het algemene informatienummer van mijn gemeente gebeld. Hier werd ik doorverwezen naar Stroomopwaarts dat inwoners uit mijn regio steunt bij het vinden van betaald werk (en/of ondersteunt met een uitkering). Degene die ik eerst aan de lijn had bij Stroomopwaarts wist ook niet wie ik hierover moest spreken maar probeerde me door te verbinden met iemand die er waarschijnlijk meer over wist. Deze persoon die ik waarschijnlijk moest spreken was niet aanwezig maar zou mij binnen 2 werkdagen terugbellen. (Wat uiteraard ook niet gebeurd is). Ook bleek ik niet in het systeem te staan (Ik weet niet waar/bij wie die brief van het UWV is beland, maar niemand die ik heb gesproken wist er iets van) en ik werd aangeraden om een uitkering van de participatiewet aan te vragen, zodat ik in ieder geval in het systeem van de gemeente stond. Zogezegd zo gedaan. Ik heb een uitkering aangevraagd, met alle bewijsstukken en brieven die daarvoor nodig zijn. En op mijn verjaardag mocht ik langs komen voor een gesprek bij de gemeente over die aanvraag (wat een feest!).
De uitkering wordt niet toegekend want – jij hebt een Wajong uitkering nodig. Ga maar een Wajong uitkering aanvragen. (Ofwel: de gemeente dealt alleen met ‘normale’ mensen die ondersteuning bij het vinden van werk en/of een uitkering nodig hebben. Jij hoort duidelijk bij de Wajong).
Ik heb nog geprobeerd uit te leggen: Het gaat mij niet zo zeer om die uitkering. Ik wil gewoon werken, maar daarvoor heb ik waarschijnlijk wat ondersteuning nodig, en daarom heeft het UWV mij naar de gemeente gestuurd (ik had de brief en rapporten van het UWV meegenomen en deze laten zien) en nu probeert u mij weer terug te sturen naar het UWV.
Maar het enige wat ze daarop zei, met een vriendelijk en begripvol lachje, was: ”Maar met een uitkering (van het UWV) kan je misschien wel leuk vrijwilligers werk gaan doen, als je per se wilt werken.” Ook leuk en waardevol natuurlijk, maar mijn ambities liggen wel wat hoger. (Het liefst wil ik bij de overheid gaan werken zodat ik dit hele systeem kan hervormen, haha!)
Ik heb geen idee of ze nou echt niet wist wat een Indicatie Banenafspraak inhoud, en wat de verantwoordelijkheid van de gemeente is daarin. Of dat ze het heel goed weet, maar denkt dat ik gekke Henkie ben en dat ze mij wel van zich af kan schudden door te beweren dat ik recht heb op een Wajong uitkering (terwijl het UWV in December nog heeft beoordeeld dat ik geen Wajong uitkering krijg, omdat ik nog arbeidsvermogen heb, maar een Indicatie Banenafspraak). Of misschien dacht ze wel “ach gossie. Maar dit arme gehandicapten meisje kan toch helemaal niet werken? Die moet toch gewoon een uitkering krijgen? Laat haar dan “leuk vrijwilligerswerk” gaan doen, als ze zo graag wil werken (Wat schattig, trouwens. Dat zij ‘ook wil werken’!)” Niet wetend dat ze een dame met een PhD voor zich heeft zitten.
Wat de redenen ook zijn, bij de gemeente blijven ze erop staan dat ik een Wajong uitkering aan moet vragen.
Uiteraard ga ik niet weer opnieuw een Wajong aanvraag doen. Dat heeft volgens mij totaal geen zin. Op het rapport van de arbeidsdeskundige van het UWV, die mij een Indicatie Banenafspraak heeft toegekend, stond zijn email adres waar ik naar kon mailen als ik vragen had. Nu heb ik hem dus gemaild met de vraag wat ik hiermee moet doen en of hij anders de gemeente duidelijk kan maken wat hun verantwoordelijkheid is. Hij zou ze vandaag of morgen bellen. Wordt vervolgd…
(Judith is niet haar ware naam. Naam en contactgegevens zijn bekend bij Incluvisie. Judith is bereid van gedachten te wisselen met politici en beleidsmakers die interesse hebben in dit verhaal en meer willen weten. Neem hiervoor contact op met Incluvisie: Roos Hoelen, Roos@incluvisie.nl 06-20915820.)
Note van Incluvisie”: volgens artikel 7 en 10 van de participatiewet is het de taak van de gemeente om Judith te ondersteunen. Ondervind jij de zelfde soort problemen als Judith? Incluvisie denkt graag met je mee. Neem contact met ons op.