logo incluvisie

Wie draagt het eigen risico bij arbeidsongeschiktheid?

Wie draagt het ‘eigen’ risico bij de WGA?

Francien heeft altijd gewerkt en kwam door ziekte in de WGA(WIA) terecht. Ze heeft er alles aan gedaan om vanuit de WGA weer aan het werk te komen, maar hoe krijg je de ondersteuning die je nodig hebt. Hier onder deelt Francien haar ervaringen,

 

Het eigen risico van de zorgverzekering kennen de meeste mensen wel. Met ‘eigen risico’ heb ik ook nog op een andere manier te maken. Als deels arbeidsongeschikte werknemer krijg ik een WGA uitkering, een van de onderdelen van de WIA. De werkgever waar ik werkte toen ik deels arbeidsongeschikt raakte, is ‘eigenrisicodrager’. Voor de details, zie de website van het UWV  https://www.uwv.nl/werkgevers/eigenrisicodrager/eigenrisicodrager-wga/eigen-risico-dragen-wga/detail/wat-is-eigen-risico-dragen-wga

Wie draagt nu eigenlijk welk risico voor zo’n werknemer?
De werkgever betaalt minder premie en in ruil daarvoor is deze de eerste 10 jaar verantwoordelijk voor de re-integratie van de ex-werknemer. Na die tien jaar neemt het UWV het weer over. De werkgever kan er voor kiezen om het risico bij een particuliere verzekeraar te herverzekeren.

Wat doet een ‘eigenrisicodrager’ voor de ex-werknemer?
Je zou verwachten dat de werkgever wil dat de werknemer ‘naar arbeidsvermogen’ aan de slag gaat. Dat is onderdeel van de afkorting ‘WIA’: Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen. Vaak zal een gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemer daar hulp bij nodig hebben. Dan vergoedt de werkgever een traject: een pakket van een loopbaancoach bijvoorbeeld. Wat gebeurt er als dat niet voldoende is?

Wat gebeurt er als er nog meer nodig is?
Als het tegen zit is er meer nodig om aan het werk te gaan of te blijven werken. In mijn situatie is werk vinden nog wel te doen. Mijn sollicitatievaardigheden zijn op orde. Werk houden is een andere kwestie. Ik kan niet in elke werksituatie functioneren. Met een kantoortuin heb ik grote moeite. Het is belangrijk dat de meeste informatie in leesbare vorm beschikbaar is. Dat stond helaas niet in mij functionele mogelijkhedenlijst (FML) van 6 jaar geleden. Mijn ex-werkgever vindt het na 6 jaar en enkele trajecten wel mooi geweest. Ze vergoeden geen nieuwe trajecten meer. Dus heb ik zelf een coach betaald, van geld dat ik gelukkig nog had. En vond een fijne nieuwe baan. Vervolgens liep ik weer vast, na een half jaar.

De nieuwe werkgever en ik zijn de dupe
Nu zijn er dus twee partijen de dupe. En dat is niet de ex-werkgever. Ik mis mijn werk. Werk is belangrijk voor mijn gezondheid. Bij een team horen, een deel van mijn eigen inkomen verdienen, iets nuttigs doen… Allemaal voordelen. De taken die ik graag doe, moet ik opnieuw neerleggen. Want de werkomstandigheden zorgen dat ik overbelast raak. Een verdrietige situatie.

Mijn werkgever heeft een half jaar in me geïnvesteerd en moet op heel korte termijn alweer opzoek gaan naar vervanging. Misschien tijdelijk, misschien definitief. Dat moet nog blijken. Er is wel een ‘no risk polis’ (zie https://www.uwv.nl/werkgevers/werknemer-met-uitkering/toelichting-voordelen-en-regelingen/detail/looncompensatie-bij-ziekte) maar alle indirecte kosten zijn voor de nieuwe werkgever.

Ook mijn cliënten hebben er last van
Mijn nieuwe baan is bij een overheidsorganisatie. Ik doe administratief werk op gebied van sociale zekerheid. Daarbij komt veel maatwerk kijken. Ik heb gesprekken gevoerd en in mijn hoofd een overzicht gekregen van de situatie van mijn cliënten. Dat is op te schrijven en over te dragen, ja, maar dat is niet optimaal. Mijn cliënten krijgen een nieuwe contactpersoon. En omdat mijn collega’s het door mijn uitval weer drukker krijgen, lopen wachttijden op en de kans op fouten wordt groter.

Wie neemt er verantwoordelijkheid?
Dus in feite komt het ‘eigen’ risico van de ex-werkgever op het bordje van mij, mijn nieuwe werkgever en mijn cliënten. Nu wil ik graag mijn verantwoordelijkheid dragen voor mijn aandeel. Dat doe ik door zo goed mogelijk met mijn beperkingen om te leren gaan en mee te werken aan re-integratie. Maar de kosten van langdurige begeleiding kan ik niet zelf dragen. Wie neemt daarvoor  verantwoordelijkheid? Wie wil er helpen om te zorgen dat ik weer aan het werk komen en duurzaam aan het werk blijf?

Francien van Manen